Tükendik mi?

Bir neslin, bir toplumun var olan sendromu bu mu bilmiyorum ama gözlemediğim ve deneyimlediğim kadarıyla tükendik. Evet yanlış duymadınız tükendik,tükeniyoruz.

 Aşırı strese bağlı yaşamın, fiziksel ve ruhsal olan çöküntü hali olan bu sendrom ilerleyen süreçlerde de bizi içine çekecek gibi duruyor.

Bu konudaki fikrim şöyle ki; hızlı yaşayan,hızlı tüketen bir toplum yolunda ilerliyoruz. Kurduğumuz arkadaşlıklardan, yediğimiz yemeklerden, sosyal medyanın bizi her daim daha çok içine çekmesinden, istediğimiz şeylere kolay ulaşma, kolay elde etme gibi bir çok nedenler bu sendromu insanın hayatında fazlaca etkisi altına alıyor. 

Telefonun ilk çıktığı dönemlerden bu yana, büyüyen ve gelişen teknolojinin bizi içine çektiği dönemde sosyal olurken aslında içimizde yalnızlaşan ve terk edilmişlik duygusunu yaşatan bir algı beliriyor. Kimsenin kimseye vakit ayırmadığı, bunun için uğraşmadığı bir çağ yaşıyoruz. Eskiden arkadaşlarla buluşmak, dertleşmek, sohbet etmek için bir araya gelen bir toplum şimdilerde sadece fotoğraf çektirmek, gittiği yerlerde arkadaşlarını etiketlemek, gittiği yeri bildirmek için yapılan bir arkadaşlık anlayışına dönüştü. 

Kimsenin kimseye tahammülü kalmadığı bir toplumda var olmak, mutlu yaşamak, huzurlu olmak, anlamak, hissetmek sanırım çok eskilerde kaldı. Herkes kendi içinde kendi yabancı, kendine yabancı olduğu için bir başkasına da tahammül edemiyor.

Aşırı stresin getirdiği durumlar, insanın kendi isteklerinin sürekli ön plana çıkması, gelecek kaygısı yaşayan insanların, ekonominin sürekli artış göstermesi, ve insanoğlunun daima dahasını istemesi bu sendromun sebepleri arasında. 

Peki ne yapabiliriz bu durumdan kurtulmak için, bu durumun içinden çıkmak aslında insan için çok kolay bir o kadar da çok güç bir durumdur. Benim fikrim sevdiklerinize bol bol vakit ayırın ve onlarla sanal olmayan şeyleri paylaşın yani gerçek sevgiyi. Telefonunuzu, tabletinizi, bilgisayarınızı bir köşeye bırakıp sadece sarılın ve hissedin. Sevildiğinizi bilmek ve onu hissetmek insana iyi gelen en güzel ilaç. Sevginin olduğu yerde kimse tükenmez, sevginin olduğu yerde her zaman güzellikler olur böylece bunu tüketmeden, kim olduğunu hatırlayarak daha kolay adım atabilirsin. 

Hem sevgi var olduğu sürece hayatın bir anlamı olur, sevgiyi hissettiğin sürece mutlu olur, huzurlu ve uzun yaşarsın. 

Benim fikrim sevgiden yana, benim arayışım da sevgiden yana. Sevdikçe güzelleşen bir dünya dilerim...